OP WEG NAAR MEI

In ‘Op weg naar Mei’ willen we de woorden van Herman Gorter opnieuw laten leven door elke week een dichter te laten spreken met de eerste regel van Mei: ‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid’. Deze dichters vormen samen een nieuw gedicht, een ode aan Gorter, een geste aan Bernheze. Een estafette met woorden van hoop en wellicht wat melancholie. De lente is gekomen. Laten we samen Mei maken. Deze week een gedicht van Adri Bosch.

Variatie op De Mei van Gorter

Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht –

Maar ik geboren in een dorpje op het zand,
Geen stadje met een soort van watergracht,
Geen scheepjes voerden mij het zeegat uit,
Ik had daar niets en Corona was mijn bruid.

Een minister wel, de Jonge was zijn naam,
Als Brugman praten was zijn grote faam,
Bloem geschoeid met grote droeve ogen
Verteller onvermoeid van virus monologen.

Ik sla hem dood, zou Willem Elsschot zeggen,
Zal zijn verdorven stad in puin gaan leggen,
Maar zo’n gedrag past eigenlijk niet bij mij
En zeker niet in de tedere maand van Mei.

Laat ons dan zwijgen van het oude virus
Tot het nog minder dan klein bier is
En vieren wij dan fier en onverkort
Dat het lekker straks weer Juni wordt.

Adri Bosch